روزهای خاکستری

این روزها کمترمی نویسم

نه برای اینکه حرفی برای گفتن نیست و وقتی برای نوشتن،نه،اتفاقا حرف زیاد است و وقت هم می شود لای این دقیقه های ترمز بریده پیدا کرد؛مشکل دلی ست که چند صباحی ست آرامش ش را لای صفحات کیبورد پیدا نمی کند!

دلی که می بیند،می شنود،می خواند اما وقتی پای نوشتن به میان می آید انگار عاجز می شود.

هراز چندگاهی این طوری می شوم،چیزی شبیه همان عادت های ماهیانه اما به شکلی نامنظم! این طور وقت ها دکتر وقرص هم کارگشا نیست؛باید لال شد،لال دید،لال خواند،لال زندگی کرد.

پ ن: بعضی ازشماره های گوشیم به دلایلی پاک شده،اگر در ماه رمضان پیامکی از من دریافت نکردید بدانید شماره شما هم جزء همان هاست!